"Намар бид хоёр..."

Зуны сайханд ургаж ногоорохдоо
Зудны өмнөхөн шарлахаа мэддэггүй байх
Зүсэрч шивэрсэн бороонд норохдоо
Зуурдхан хийсээд унахаа мэддэггүй байх...

Хамгийн сайхан улирлыг
Хавар гэж бодож байж
Харин чиний өнгөнд дурлахдаа
Харцаа би салгаж чадахгүй нь, намар аа

Хамгийн дулаахан улирлыг
Зун гэж эндүүрч байж
Хачин ихээр илчинд чинь бүлээцэхдээ
Хүйтнийг би мартчих юм, намар аа

Хамгийн хүйтэн улирлыг
Хахир өвлөөр би төсөөлж байж
Хаягдсан навч газарт унахдаа
Хүйт дааж ямар ихээр ганцаарддагийг мэдсэнгүй ээ, намар аа....

Comments

  1. ApRiLOctober 6, 2015 at 12:02 PM

    Танид хумс вэ гээд фс дээр бсан чинь энд бна шдэ кк Намрын улирал аа гэж

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

"Үүлс мэгшиж Уулс бөхийлөө..."

Image
Таныг өндийхөд цэлмэж байсан тэнгэр Таныгаа алдахад мэгшин уйллаа Таныг унахад бүүдийж байсан тэнгэр Таныгаа алдахад агсран цутгалаа... Хорвоод юу дутсан болоод Хосгүй нэгнээс нь аваад явчихдаг юм бол Хүмүүн бид юугаар илүүдсэн болоод Хүсээгүй нэгнээ өгөөд явуулчихдаг юм бол... Нүдээр үзэж, чихээр сонссон ч Нууцхан гунигт мэнд л юм шиг санагалзана Нэгийг бодож нөгөөг тунгаасан ч Нэхэж л таныгаа үгүйлэн дурсана... Эрт ч юм уу хожим ч юм уу Эргэж ирэхгүйгээр яваад л өглөө, Та минь Энд ч юм уу тэнд ч юм уу Эргэн дуурсах нэрээ л мөнхөллөө, Та минь Ургах наран манддагаараа мандав ч Урдаас угтах зам мөр нь зурайв ч Үүлс нь мэгшиж уулс нь бөхийлөө Үрс нь уйлж үндэс нь тасарлаа...  Гунирхсан сэтгэлээ илэрхийлж чадахгүй Гуравхан үгэнд багтаах гэж үзлээ Баярласан сэтгэлээ илэрхийлж байсан ч "Баяртай" гэж л хэлж л чадсангүй дээ...  #20190517 🙏
Цааш унших »

Уйлахгүй л бол...

Заримдаа мэдэх үү, уйлахгүй л бол болдоггүйг минь Зүсэж хэлсэн үг, зүхэж харсан харц чинь бодогдоод Зүгээр л асгартал уйлмаар санагддагийг Зөвхөн намайг хайрлаж, надад дурласан сэтгэл чинь Зөрөх төдийд өөр нэгэнд алдарсныг бодохоор Зүгээр л асгартал уйлмаар санагддагийг Чи мэдэх үү? Хүмүүс хэлнэ битгий гунигла гэж Хүслээр болдог бол чамайг би танидаггүй болохсон Хүмүүс намайг харна өрөвдөлтэй юм гэж Хагацлаар болдог бол чамтай би таарахгүй явахсан Хүчтэй бай гэж урамшуулж намайг загнана Хүнийх болсон чамайг бодохоор Хүч битгий хэл үг ч надаас гардаггүй Хүнийг битгий хэл өөрийгөө ч бодохыг хүсдэггүй Гомдол нэртэй мартаагүй миний сэтгэл Гуравхан үгний дайтай уйлчихдаг Би чамайг хайрласан он жилүүд "Би 2 дууссан" гэхээр замхарчихдаг... Надад өгсөн шархны чинь хөндүүр Нүдэнд минь тороод аргаад байдаг болохоор Сэтгэлээс чинь ирсэн сэлэмний үзүүр Цээжинд минь очоод хатгаад байдаг болохоор Би уйлчихдаг юм... Болно, бүтнэ гэж хувь заяаг минь сөрчихөөд Буудаллах төдийд замдаа гээчихдэ
Цааш унших »

Нисэж мэдэх шувуу байсан

Холын хол орхиод нисэхэд Хойноос чинь зүүгдсэн ч унахаас би айсан Хослон дуулаад хоёулаа явсан ч Хайрын нүд сохрохоос би эмээсэн Дурлалдаа дэндүү ихээр шатаад Дарсанд чамайг живчихвий гэсэндээ Даараад энгэрт чинь чанга тэврүүлээд Дасал болоод үлдчихвий гэсэндээ Дутуу хэлсэн үгийг чинь би гүйцээгээгүй юм Дундхан хийсэн хундагыг чинь би дүүргээгүй юм Давраад жаргалдаа ташуурчих юм шиг санагдаад Дараа нь эдлэх зовлонгоо чи даахгүй юм шиг бодогдоод Дээр тэнгэрлүү нисэж мэдэх Даль жигүүртэнтэй чамайг би зүйрлэлээ Доорх газарт унаж мэдэх Далавчгүй амьтантай өөрийгөө би зүйрлэлээ... 2018.11.12
Цааш унших »