#ЭвэлинийЦонх

Цэг тавихад Цэнхэр бэхээ соруулах л үлдлээ Сүүлийнх нь гэхэд Сэтгэлээ чангалах л үлдлээ... Насан туршийнх гэж мөрөөдөж эхэлсэн хайр Нэг л өдөр гэнэтхэн эхэлсэн дурлал Намайг бусдаас өөрөөр гэж итгэсэн сэтгэл Нартад ганцхан даа гэж найдсан цор ганц хүн... Харцанд чинь бусдыг биш өөрийгөө олж харсан болохоор Хагацашгүй хайрын түүхийг бичиж эхлэхээр зориглосон Хайранд чинь итгэж өөрийгөө мартсан болохоор Хэзээ ч орхиж явахгүй чамд би итгэхээр шийдсэн Намайг хараад инээмсэглэх чинь Намрын навчисын гэрэлтэх лугаа адил гэгээлэг Надтай хамт байх төрх байдал чинь Насаараа дэргэд байх шиг тийм амгалан Хэлэх үгсэнд чинь яг л яруу найраг шиг автсан Хийх үйлдэл бүрийг чинь яг л өөрийн юм шиг санасан Дэргэд чинь байхдаа би өнгөрсөндөө тарчилдаггүй Дэрлээд хэвтэж байхдаа би ирээдүйдээ дүүлэн нисдэггүй Догдлох сэтгэлээ зөвхөн одоодоо л даатгаж Дотно сэтгэлээ зөвхөн чамд л нээсэн

Би өнөөдөр 27 настай. Бусдыг хайрлаж, хайрлуулж, итгэж найдах сэтгэл зүрхтэй нэгэн. Холын хол хүрэх ёстой зорилго тээсэн хэрэндээ л тэсвэр тэвчээртээ баригдаж, гуниж гутрах үедээ гутарч, харамсаж харуусах үедээ шаналж, баярлаж хөөрөх үедээ догдолж үсэрч дэвхцэн явсан өнгөрсөнтэй хүн би. Элэг бүтэн эцэг эх, эрүүл саруул бие хаа, газар дээр ганц ах, ганхаж нөхөрлөсөн найзууд надад цөм бий. Бүгд бий. Гэхдээ би: Өнөөдрийнх шиг ингэж Өнгөрсөнөө зүхэж үзсэнгүй Өнөөдрийнх шиг Өөртөө гутарч, шантарч зүрхэлсэнгүй Өнөөдрийнх шиг ингэтлээ Өр зүрхээ шимшрүүлж байсангүй Амьдрал чи ямар хатуу юм бэ гэж Аяархан ч болов шивнэж байсангүй ээ... Хорвоод би ганцхан Амар амгалан, тайваныг л хүссэн Хорвоод би зөвхөн Ачийг нь хариулах итгэлд л найдсан Орчлонд би гагцхүү Омог бардам хүчинд л эрдсэн Оддын дор зогсоод Он удаан жилийн хайрыг л мөрөөдсөн Хаа байна тэр залуу насны омогшил? Хэн байна тэр насан туршийн хайр? Бүгд худлаа Бүгд хуурамч гэдгийг мэдсээр байж Энэ л удаа гэж өөрийгө