Заримдаа мэдэх үү, уйлахгүй л бол болдоггүйг минь Зүсэж хэлсэн үг, зүхэж харсан харц чинь бодогдоод Зүгээр л асгартал уйлмаар санагддагийг Зөвхөн намайг хайрлаж, надад дурласан сэтгэл чинь Зөрөх төдийд өөр нэгэнд алдарсныг бодохоор Зүгээр л асгартал уйлмаар санагддагийг Чи мэдэх үү? Хүмүүс хэлнэ битгий гунигла гэж Хүслээр болдог бол чамайг би танидаггүй болохсон Хүмүүс намайг харна өрөвдөлтэй юм гэж Хагацлаар болдог бол чамтай би таарахгүй явахсан Хүчтэй бай гэж урамшуулж намайг загнана Хүнийх болсон чамайг бодохоор Хүч битгий хэл үг ч надаас гардаггүй Хүнийг битгий хэл өөрийгөө ч бодохыг хүсдэггүй Гомдол нэртэй мартаагүй миний сэтгэл Гуравхан үгний дайтай уйлчихдаг Би чамайг хайрласан он жилүүд "Би 2 дууссан" гэхээр замхарчихдаг... Надад өгсөн шархны чинь хөндүүр Нүдэнд минь тороод аргаад байдаг болохоор Сэтгэлээс чинь ирсэн сэлэмний үзүүр Цээжинд минь очоод хатгаад байдаг болохоор Би уйлчихдаг юм... Болно, бүтнэ гэж хувь заяаг минь сөрчихөөд Буудаллах төдийд замдаа гээчихдэ
Эцсийн мөчийг хүртэл би энэ дүрээрээ байхгүй
ReplyDeleteЭнэ дүрээрээ байвал хаягдахаа мэднэ би тийм байхгүй
Чамд таалагдахын тулд би энэ л дүрээ солихгүй
Чамаас ангижрахын тулд ч энэ дүрээ солихгүй
Би чиний сэтгэлийг горьдож тайтгарахгүй
Өөр хэний ч сэтгэлээр гэвч би тайтгарахгүй
Надад энэ зүйл хэрэгтэй үүнгүй бол би амьдрахгүй
Надад тэгсэн атлаа хэрэггүй энэнтэй бол бас амьдрахгүй
Чамгүй бол би энэ хорвоод жаргахгүй
Чамтай хамт байхаар энэ хорвоод бас л жаргахгүй
Ингэж бодоод байвал энэ амьдрал утгагүй
Ингэж бодохгүй байсан ч бас л утгагүй
Хүн би заримдаа ийм л байдаг
Харин амьдрал дандаа л ийм л байдаг...
Олсон дээр явагч хүн...
ReplyDelete