Posts

Showing posts from 2016

Юу ч мэдэхгүй хүн

Дуудлаа гээд Дурлалт чи минь эргэж харна гэж үү дээ Дурслаа гээд Дутуу бүхнээ нөхөж чадна гэж үү дээ Даслаа гээд Дандаа намайг гэж байна гэж үү дээ Дэндлээ гээд Даанч чамайг хайрлахаа зогсоож дийлнэ гэж үү дээ... Өвдлөө гээд Өөртэй минь адилхан мэдэрнэ гэж үү дээ Өрөвдлөө гээд Өөдөсхөн намайг тэвэрнэ гэж үү дээ Хэллээ гээд Хүрээд ирэх билүү дээ дэргэд минь Хүслээ гээд Хайрлах билүү дээ намайг... Гомдлоо гээд Гутрах ч билүү миний өмнөөс Гансарлаа гээд Гаслах ч билүү миний төлөө Хэлгүй үгтэй сэтгэлийг минь Хээвнэг битгий тоо Хэлсэн хэлээгүй зүрхийг минь Хэзээ ч битгий өрөвд өө Чи бол юу ч мэдэхгүй хүн Чихэвчээ авлаа ч намайг сонсохгүй нэгэн Чи бол надаас хол орших нэгэн Чамд хүрлээ ч намайг ойшоохгүй хүн... Мэдэхгүй чигээрээ л Миний дэргэдээс холд Мартсан чигээрээ л Магад хэзээ ч бүү сана!

"Царай алдаж явахаар Цайгаа сүлээд ганцаараа уу"

Гэж хэлсэн ээжийн үг Гэгэлзүүлж нэгийг бодогдуулах шиг Гэвч дүүрчихсэн байгаа зүрх сэтгэлийг Гэнэт би хоосолчихож яахин чадах билээ Мэдрэхгүй, хүсэхгүй, тэмүүлэхгүй явна гэдэг Миний явах зам мөн гэж үү Магад хэн нэгнийг хүлээж Маргааш бүрт нь гонсойж Сэтгэлээ хуурч, зүрхээ дарж Сэм сэмхэн мэгшиж сууснаас илүү Сэтгэлгүй юм шиг инээмсэглэж Сийчэгдээгүй мэт бүтэн явах нь дээр байх Бусдын юу хүсэх ямар хамаатай юм бэ үнэндээ Би жаргалгүй байна бас гунигтай байна Бусдын юу хэлэх хэнд хамаатай юм бэ үнэндээ Би тоомооргүй байна бас сонсмооргүй байна Хоёр болох тавилан үгүй бол Хорвоог ганцаараа туулж би чадна аа Хүнийх болох заяа нь харьсан бол Хүүхдээрээ ижий аавдаа зөнгөрч би чадна аа Хүний амьдралд хамгийн хэцүү нь Хүнээс царай алдаж явах гэнэм Хүслийн хязгаарт хамгийн хэцүү нь Хясал ирэхэд бүдэрдэг гэнэм Царай алдаж явахаар Цайгаа сүлээд ганцаараа уу, Миний охин.

Hayat sana VEDA!

Hayat... Ilk gozlerime actigimda annem aci cekerken benim hayat basladi. Ve ben hep soruyordum kendimden Bu mu hayat? Ama hala cevabini bulamadim. O zamanlarda annem gibi onun hep yaninda oldum, hep berabar aci cektim. Tatli yiyecekleri, icecekleri, guzel kiyafetlerina sahip olurken cok mutluydum. Ama ne kadar mutlu oldugumu hatirlamamak kadar unutmusum simdi. Zaten hic kimse anlamaz da ben de kimseye anlatamazdim.  Simdi dusunyorum, ben ne hayati hayal ediyordum simdiye kadar? Annem hep mutlu olsun. Yanimda bir daha aglamasin ve ben de gozyaslarini silmesem... Simdi de anliyorum, cok! Yanimda ne de erkekleri, ne de arkadaslarim, ne de kuzeylerim, ne de agabeyim ve babam....sadece annem var. En sok oldugum, en cok aci cektigim, en cok uzuldugum zamanimda tek o var. Kucukken ben onun gozyaslari silerdim ama simdi ise o benim gozyaslarimi siliyor. Hic ama hic hayatimi boyle olmasini istemezdim. Cok yanilmisim ki hayat sandigim kadar olmazmis. Hayatin kendi kurarlari varmis da ben on

Нулимс л хань болдог хорвоо

Нуумааргүй байна Нийтэд, бүгдэд нь хэлмээр байна Нээрээ...энэ хорвоод чинь Нулимс л хань болдог юм байна. Чамд бас Танд урам хугарч Чааваас даа гэж өөрийгөө өрөвдөхдөө Чимээгүй нулимсаа унагаж Чангаас бахирхыг хүсэн сууна... Өдөр гэрэлтсэн нар Өдөртөө л гэрэлтдэг юм байна Өнөөдөр инээмсэглэсэн царай Өчигдрийн дурсамж л болон үлддэг юм байна Магад дандаа л инээж баярлахгүй болохоор Мөнхийн амьдрал гэж үгүй байх Магад дандаа л уйлж суудаггүй болохоор Миний амьдрал амттай байгаа байх... Би амьдралыг их сайхнаар төсөөлж явлаа Бэтгэрч хэзээ ч ганцаардахгүй нэгэн байлаа Бүлээн нулимс минь зөвхөн Бүхэл өдрийн жаргалын төлөө гэж залбирлаа Уйлж, гутарч, ундууцаж хоносон өдрүүд минь Урьдын л адил дахин дахин давтагдахад Үнэндээ би энэ амьдралын утга учрыг ойлгохгүй байна Үхэл ч ирсэн айхгүй юм шиг санагдаж байна Өөрөө хүсч ирээгүй энэ амьдралд Өнөөдөр яаж ч амьдарсан яахав дээ нээрээ Өтөлд хөтлөгдөн эмгэн болсон ч Өөрөө өөртөө л бахархалтай явбал болоо биш үү Айдас б

2013.10.28-нд бичиж байсан байна...

Цаг хугацаа гэдэг бүхнийг анагаагч, бүгдийг мартуулагч ийм хүчтэй эм байхад би алзахгүй ээ. Хэмээн би өөрийгөө зоригжууллаа.  Анх түүнтэй учраад түүнгүйгээр л амьд энэ хорвоод ахин нэг ч алхаж чадахгүй мэт санагдаж, дэлхий ертөнц бүхэлдээ миний өмнө, нүдэн дээр минь сөнөж байгаа юм шиг зүрхэнд минь боссон тэр л хайрын цамхаг нуран унаж билээ. Чамайг минь надаас алхаад явахад би гэдэг хүн уушигнаас минь ирэх амьсгаа хүртэл аймшигтай хүнд, хэцүү болж, тэр чигтээ амьсгалж чадахгүй зогсчихож байгаа юм шиг би зүгээр л "үхэж" билээ. ГЭХДЭЭ амьдралын надад чамаас гадна илгээсэн бусад хүмүүсийн ачаар, бас цаг хугацаа улиран одсоор би дахин "нэг алхах" мөрөө олсон. Хайр тийм аз жаргалыг надад авчирч, амьдралын амттай шимтэйг мэдрүүлсэн хэрнээ хайр хагацлыг дагуулахаараа тийм аймшигтай байдаг гэдгийг хорьхон наслахдаа үзээгүй явсан байна. Харин ч хорин насандаа ийм хайр байдаг гэдгийг мэдэж авсандаа одоо бодохнээ баярлаж ч байх шиг. Хэрэв чамтай учраагүйсэн бол би е

“Хайр аа...”

Харалган юм аа энэ сэтгэл гэдэг чинь Хажуудаа байлаа ч чамайг би Хайр аа гэж ганц ч дуудаагүй Хайртай байснаа нэг ч мэдрээгүй Зүрх сэтгэлд чиний дүр тодорч байлаа ч Зүгээр л үл хайхраад өнгөрсөн Зүсэх мэт өнөөдрийн энэ шаналал Зүггүй аашилсан өөрийг минь буруутгах шиг... Айсан байх гэхдээ Алдчихаж магадгүй гээд Ахиад хэзээ ч эргэж ирэхгүй гээд Ардаа үлдээгээд одохоос чинь айсан байх Сэтгэл минь чиний төлөө булгилж байгааг Сайхан чамд мэдэгдчихвэл Сэмэрч үлдэхээс эмээсэн аятай Сэрж чадалгүй хүлэгдсэн зүүд гэлтэй Чамд хайртайгаа хэлсэн бол Чи дэргэд минь үлдэх байсан гэж үү Чамайг би хайраа гэж дуудсан бол Чи минь эргээд хайраа гэх байсан гэж үү Хайраа гэдэг үг Хэлэн дээр минь гацаж байсныг би санаж байна Хайрлаад алдана гэдэг хатуу зовинол Харин намайг зовооно гэдгийг мэдэж байсан Нулимс үлдээгээгүй чамд баярлалаа Урсах нулимс маш гашуун чи мэдэхгүй Уйлж хоцроогүй болохоор чи ойлгохгүй Чиний араас далай давалгаалах мэт Чин с