Аавдаа л үзүүлэхгүй нулимс

Аавын жаалхан охин
Амьдрал үзэж, ихийг туулж явна аа
Алдрайхнаараа дэргэд тань эрхэлж байгаа ч
Аль алийг тэр гэхэв дээ, бүсгүйн заяаг...

Алдаж оновч дэргэд тань сөхөрч
Амжиж хүрэвч дэргэд тань өндийж
Хагдарч унасан ч хажууд тань хатаж
Хайлан жаргавч хажууд тань налайж
Амьдрахыг хүсч байна, Аав аа...

Ойртохын хэрээр холддог орчлонд
Оройттол надаасаа бүү холдоорой
Огтоос хүнгүй үлддэг хорвоод
Ододруу яарч бүү тэмүүлээрэй

Нуусан ч гэсэн Тандаа би инээмсэглэе
Нэгхэн ч гэсэн энэ насандаа хамтдаа өтлөе

Гэхдээ...бүсгүй хүн л юм хойно
Бүлээн заяа минь хөрөх үе гэж байх юм
Бүтэн нэрийг тань хугалчихгүй гэсэндээ
Бүхнийг л хичээж, бүгдрүү л зүтгэж явна аа
Өвдөг нугаларч өр өвдтөл цурхирсан ч
Өөрт тань би үзүүлэхгүй ээ, тэр нулимсыг
Өнөөдөр инээж дуулж байгаагаа
Өрөөлийн хатуу сэтгэлээр нураахгүй ээ
Хатуу харгис мэт амьдралыг
Хааяа Та минь зөөллөдөг болохоор
Хадган гэрт хүрлээ ч
Харууслын нулимсаа Тандаа үзүүлэхгүй ээ!


2018.08.08

Comments

Popular posts from this blog

"Үүлс мэгшиж Уулс бөхийлөө..."

Уйлахгүй л бол...

Нисэж мэдэх шувуу байсан